Το κομμάτι που λείπει..

Είναι φαινόμενο της εποχής: Βομβαρδιζόμαστε καθημερινά από αμέτρητες πληροφορίες. Η έννοια της ενημέρωσης έχει τραυματιστεί αποφασιστικά. Απλοϊκά ερωτήματα περνούν από το μυαλό μας, “πόση ενημέρωση χρειαζόμαστε τελικά;” ή καλύτερα “έχουμε φίλτρα, άμυνες, κριτήριο, ή δεχόμαστε άκριτα κάθε πληροφορία”

“πόση ενημέρωση χρειαζόμαστε τελικά;” ή καλύτερα “έχουμε φίλτρα, άμυνες και κριτήριο, ή δεχόμαστε άκριτα κάθε πληροφορία”. Κάποτε οι πηγές της πληροφόρησης ήταν λίγες και ο ρυθμός διάδοσης της πληροφορίας ήταν εξαιρετικά μικρός. Κάποιες πεποιθήσεις όπως “τα εν οίκω μη εν Δήμω” ή πάλι “Αν το ξέρει ένας δεν το ξέρει κανένας, το ξέρουν δυο... το ξέρει όλο το χωριό”, συντηρούσαν τη μετάδοση της πληροφορίας, σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Έτσι η τέχνη της δημοσιογραφίας, είχε χώρο, χρόνο και αντικείμενο. Απλοϊκά σκεπτόμενοι, μόλις ανακάλυπταν το θέμα, με επιτόπου έρευνα, τηλέφωνα, με τα σημειωματάρια να παίρνουν φωτιά, το γεγονός γινόταν η είδηση και το ρεπορτάζ αναλόγως, δημοσίευμα σε εφημερίδα, ή είδηση στο ραδιόφωνο. Μετά ήρθε η τηλεόραση, εικόνα ήχος, έπειτα χρώμα. Οι απαιτήσεις αυξήθηκαν, ο ρυθμός της μετάδοσης αυξήθηκε πολύ και οι δημοσιογράφοι, οι διαχειριστές της πληροφόρησης, μεταλλάχτηκαν σε κρίκο εξουσίας, πολύ γρήγορα. Κατεβάζανε σε προεκλογικές συγκεντρώσεις, σε διαδηλώσεις, σε πορείες χιλιάδες λαού. Η ενημέρωση υπέστη την πρώτη της αποφασιστική μετάλλαξη. Μετά ήρθε το διαδίκτυο. Η δημοσιογραφία υπέστη πολιτισμικό σοκ. Στο άκουσμα και μόνο της ελευθερίας της γνώμης από τον καθένα, στην αρχή απαίτησε τα κεκτημένα, μα πολύ γρήγορα κατάλαβε πως πρέπει εκείνη να σύρει το χορό! Blog στα εγγλέζικα είναι το ημερολόγιο, blogger εκείνος που κρατά καθημερινό ημερολόγιο. Όταν εμφανίστηκαν οι bloggers να απειλήσουν την πρωτοκαθεδρία των δημοσιογράφων, όσον αφορά στην ενημέρωση, συντελέστηκε το πολιτισμικό σοκ, που προαναφέραμε. Αναζητώντας πηγές οι bloggers, πίεσαν και πέτυχαν να ανοίξουν οι βιβλιοθήκες των πανεπιστημίων, η αρθρογραφία σε περιοδικά επιστημονικά, πίεσαν και πέτυχαν η γνώση να γίνει προσβάσιμη από όλους, 24 ώρες τη μέρα, 365 μέρες το χρόνο. Η αυθεντίας της ελίτ που κυβερνάει τον κόσμο, έχασε το συγκριτικό της πλεονέκτημα, την πρόσβαση στην πληροφορία. Δεν έμειναν με σταυρωμένα χέρια όμως. Γνώριζαν πως η πρόσβαση ήταν το πρώτο βήμα. Η διαχείριση όμως της πληροφορίας, ήταν εξίσου δύσκολη αν όχι δυσκολότερη υπόθεση. Στην καθομιλουμένη, επιδίωξαν να πολλαπλασιάσουν τον όγκο και το ρυθμό πληροφόρησης, δημιουργώντας έτσι σύγχυση στον απλό πολίτη. Οι δημοσιογράφοι μετατόπισαν το βάρος στις αποκλειστικότητες, δηλαδή στις πηγές και στην ταχύτητα, δηλαδή ποιος θα βγάλει πρώτος την είδηση, με αποτέλεσμα η διασταύρωση μιας πληροφορίας να έρθει σε δεύτερη μοίρα. Έτσι πολλές ειδήσεις σκουπίδια ταξιδεύουν καθημερινά, δημιουργείται πολύς θόρυβος. Εξυπηρετείται κάθε προπαγάνδα, ακόμα και χειραγώγηση, σε γιγαντιαία κλίμακα. Ο απλός λαός στοχοποιείται χωρίς καμία εκπαίδευση, στη διαχείριση της πληροφορίας, τελικά χωρίς καμία αυτοάμυνα. Το ζήτημα είναι απλό: σήμερα ο κόσμος έχει ανάγκη να του βρίσκεις ειδήσεις και πληροφορίες που πραγματικά αξίζουν στη ζωή του. Τι προσφέρει όμως αξία; Αρκεί το να ξεχωρίζουμε θέματα, έρευνες, απόψεις και άρθρα που αξίζει να διαβαστούν; Αυτό δε γίνεται ήδη από πολλούς και καλούς bloggers;  Αξίζει να δίνεις μάχες για τις αξίες σου. Να ξεχωρίζεις θέματα, αναλύσεις, έρευνες, άρθρα και ειδήσεις που σχετίζονται με το πλαίσιο των αξιών μας. Αυτό πάλι δε γίνεται ήδη, έστω και σε μικρή κλίμακα; Γίνεται! και αξίζει να γίνεται όμως λείπει ένα κομμάτι. Όταν υπάρχει κάποιος να επιλέξει τις ειδήσεις που θα ξεχωρίσει, μέσα στην τρικυμία των πληροφοριών που μας κατακλύζει, όταν μας μαθαίνει πως μπορούμε να διαχειριστούμε αυτή τη γνώση, με τον τρόπο του και τέλος όταν οι πληροφορίες αυτές αφορούν στις αξίες της ζωής μας, τότε έχουμε μια εξαιρετική ευκαιρία, να ενεργοποιηθούμε, να δραστηριοποιηθούμε και να αναλάβουμε δράση. Αξίζει να δίνεις μάχες για τις αξίες σου. Από τα απλά τα καθημερινά, το σπίτι, τη γειτονιά μας, τους γείτονες τους φίλους, την πόλη, το δήμο ή το χωριό μας, μέχρι την χώρα ή την πίστη μας, η πληροφόρηση που παίρνουμε, από επαγγελματίες δημοσιογράφους, ή από ερασιτέχνες bloggers, δεν πρέπει να μας αφήνουν αδιάφορους, γιατί έχουμε μια εξαιρετική ευκαιρία, να ενεργοποιηθούμε, να δραστηριοποιηθούμε και να αναλάβουμε δράση. 

Αυτό είναι το κομμάτι που λείπει!