Ανεπιγνώστως, αναξίως και χαριστικώς άλλη μια χρονιά τούτη η πόλη εορτάζει. Η συμμετοχή του λαού περιορισμένη, οι γνωστοί πανηγυρτζήδες που περιφέρονται από εορτή σε εορτή, από “όρθρου βαθέως” , δικαιολογούνται περισσότερο από όλους τους άλλους ακόμα και λόγω ευηθιότητος.
Οι άλλοι οι εκμοντερνισμένοι, που άλλοι απαρνήθηκαν και άλλοι άφησαν ανυπεράσπιστο το “πατροπαράδοτον σέβας”, συνήθως δεν προλαβαίνουν να συμμετέχουν στην πανήγυρη και λάμπουν δια της απουσίας των.
Οι Ιεράρχες της Εκκλησίας της Ελλάδος, φαντάζουν “εκτός θέματος”, γιατί ούτε τον ακατήχητο κόσμο πλησίασαν, ούτε τον πιστό λαό αφουγκράζονται. Οι πολιτικάντηδες του τόπου καταξεσκίζουν τις σάρκες κάθε Ελληνορθόδοξης παραδόσεως στην πατρίδα μας, ΑΝΕΝΟΧΛΗΤΟΙ…
Πατριάρχες και Ιεράρχες γίνοναι λαμπαδηφόροι του οικουμενισμού, απειλείται πραγματικά η ενότητα της εκκλησίας, με τσουνάμι διακοπής μνημοσύνων και εκείνοι αρνούνται πεισματικά να επιληφθούν του θέματος, στρουθοκαμηλίζουν περιφερόμενοι από πανήγυρη σε πανήγυρη.
Ο ακατήχητος λαός ξενητεύεται βλαστημώντας την Εκκλησία, γίνεται άθεος ή αιρετικός, χάνοντας την ψυχή του. Ο πιστός λαός εξουθενώνεται οικονομικά, γίνεται αντικείμενο κοροϊδίας από πολιτικούς και θρησκευτικούς ταγούς. Καταλήγει να οργίζεται και να δαιμονίζεται, χάνοντας και εκείνος την ψυχή του.
Ένας Ιεράρχης αρκεί για να στηρίξει. Ένας Ιεράρχης αρκεί για να εμπνεύσει. Ένας Ιεράρχης αρκεί για να διδάξει. Ένας Ιεράρχης αρκεί για να συσπειρώσει γύρω του και άλλους, ώστε να συγκληθεί τάχιστα σύνοδος, που θα καταδικάσει τη σύνοδο του Κολυμπαρίου μαζί με όλες τις καινοτομίες που εισήγαγε.
Ευχόμαστε μέσα από την καρδιά μας, το Αφεντικό της πόλης μας, να επέμβει όπως εκείνος ξέρει. Εμείς θα πληρώσουμε το λογαριασμό, αλλά θα έχουμε την ακλόνητη πεποίθηση πως το πράξαμε για το Χριστό.
Οι άλλοι οι εκμοντερνισμένοι, που άλλοι απαρνήθηκαν και άλλοι άφησαν ανυπεράσπιστο το “πατροπαράδοτον σέβας”, συνήθως δεν προλαβαίνουν να συμμετέχουν στην πανήγυρη και λάμπουν δια της απουσίας των.
Οι Ιεράρχες της Εκκλησίας της Ελλάδος, φαντάζουν “εκτός θέματος”, γιατί ούτε τον ακατήχητο κόσμο πλησίασαν, ούτε τον πιστό λαό αφουγκράζονται. Οι πολιτικάντηδες του τόπου καταξεσκίζουν τις σάρκες κάθε Ελληνορθόδοξης παραδόσεως στην πατρίδα μας, ΑΝΕΝΟΧΛΗΤΟΙ…
Πατριάρχες και Ιεράρχες γίνοναι λαμπαδηφόροι του οικουμενισμού, απειλείται πραγματικά η ενότητα της εκκλησίας, με τσουνάμι διακοπής μνημοσύνων και εκείνοι αρνούνται πεισματικά να επιληφθούν του θέματος, στρουθοκαμηλίζουν περιφερόμενοι από πανήγυρη σε πανήγυρη.
Ο ακατήχητος λαός ξενητεύεται βλαστημώντας την Εκκλησία, γίνεται άθεος ή αιρετικός, χάνοντας την ψυχή του. Ο πιστός λαός εξουθενώνεται οικονομικά, γίνεται αντικείμενο κοροϊδίας από πολιτικούς και θρησκευτικούς ταγούς. Καταλήγει να οργίζεται και να δαιμονίζεται, χάνοντας και εκείνος την ψυχή του.
Ένας Ιεράρχης αρκεί για να στηρίξει. Ένας Ιεράρχης αρκεί για να εμπνεύσει. Ένας Ιεράρχης αρκεί για να διδάξει. Ένας Ιεράρχης αρκεί για να συσπειρώσει γύρω του και άλλους, ώστε να συγκληθεί τάχιστα σύνοδος, που θα καταδικάσει τη σύνοδο του Κολυμπαρίου μαζί με όλες τις καινοτομίες που εισήγαγε.
Ευχόμαστε μέσα από την καρδιά μας, το Αφεντικό της πόλης μας, να επέμβει όπως εκείνος ξέρει. Εμείς θα πληρώσουμε το λογαριασμό, αλλά θα έχουμε την ακλόνητη πεποίθηση πως το πράξαμε για το Χριστό.