Την Κυριακή 14 Απριλίου (Δ΄ Νηστειών) στην αίθουσα της Εταιρείας Ορθοδόξων Σπουδών (Σούτσου 3) και ώρες 11:30-13:00 στο καθιερωμένο κυριακάτικο μάθημα ο πρωτοπρεσβύτερος καθηγητής π. Θεόδωρος Ζήσης παρουσίασε το θέμα “ΘΕΟΔΡΟΜΙΑΣ 25 Χρόνια. Διακόπτουμε τήν ἔκδοσή της”.
Ἡ πρώτη δεκαετία τοῦ περιοδικοῦ “Θεοδρομία” (1999-2008) συνέπεσε μέ τήν δεκαετῆ ἀρχιεπισκοπική θητεία τοῦ Χριστοδούλου (1998-2008), ὁ ὁποῖος δυστυχῶς, παρά τό ὅτι ἦταν ταλαντοῦχος καί συμπαθής, ἔφερε τόν Πάπα στήν Ἑλλάδα τό 2001, μονιμοποίησε τήν συμμετοχή τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδιος στό αἱρετικό “Παγκόσμιο Συμβούλιο τῶν Ἐκκλησιῶν” (ΠΣΕ), προέβη σέ λειτουργικές μεταρρυθμίσεις καί πλεῖστες ἄλλες καινοτομίες.
Κατά πολύ χειρότερη εἶναι ἡ ἀρχιεπισκοπική θητεία τοῦ τωρινοῦ ἀρχιεπισκόπου Ἱερωνύμου, ὁ ὁποῖος ἐθνοφυλετικά ἀκολουθεῖ τό Φανάρι στίς αἱρετίζουσες καί σχισματικές παρεκκλίσεις του, ὅπως συνέβη μέ τήν ψευδοσύνοδο στό Κολυμπάρι τῆς Κρήτης (2016), μέ τήν χορήγηση αὐτοκεφαλίας στούς σχισματικούς τῆς Οὐκρανίας, ἀλλά καί μέ δικές του ἀντορθόδοξες ἐνέργειες, ὅπως ἡ κακοποίηση τοῦ ὀρθοδόξου μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, ἡ ὑποστήριξη τῶν βλάσφημων ὑγειονομικῶν μέτρων, ἡ χλιαρή καί ἀναποτελεσματική ἀντίδραση στήν νομιμοποίηση τοῦ “γάμου” τῶν Σοδομιτῶν καί πλεῖστα ἄλλα.
Ἀπέναντι στήν παρακμιακή αὐτή κατάσταση πού βιώνουν οἱ πιστοί στήν Ἑλλάδα ἡ “Θεοδρομία” ἀντέταξε καί προέβαλε τίς πατερικές καί ἁγιογραφικές θέσεις, ἑνωμένη μέ τόν εὐαγγελικό καί πατερικό λόγο, μέ τούς Ὀρθοδόξους ὅλων τῶν αἰώνων, “σύν πᾶσι τοῖς Ἁγίοις”, μακρυά ἀπό τόν συγκρητισμό τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Δέν παρέλειψε διδακτικά καί κατηχητικά νά παρουσιάζει καί νά ἀναλύει θέματα ἀπό ὅλους τούς κλάδους τῆς Θεολογίας, βιβλικά, λειτουργικά, πατερικά, ἁγιολογικά, ἱεροκανονικά, ποιμαντικά, ἱστορικά, ἐκπαιδευτικά, κοινωνικά, ὥστε, ὅπως σωστά γράφτηκε, ἡ θεματολογία τῶν εἰκοσιπέντε (25) τόμων της νά ἀποτελεῖ μία πλούσια Θεολογική Βιβλιοθήκη ἤ Θεολογική Ἐγκυκλοπαιδεία. Τά πρακτικά πολλῶν καί ἱστορικῶν συνεδρίων καί ἡμερίδων, τά ὁποῖα παρουσίασε ὁ π. Θεόδωρος, κοσμοῦν πολλά τεύχη τοῦ περιοδικοῦ.
Τελειώνοντας τήν παρουσίαση αὐτῆς τῆς εἰκοσιπεντάχρονης πορείας, ὁ π. Θεόδωρος ἐδήλωσε ὄτι θά ἐξακολουθήσει νά συμβάλλει κατά τό μέτρο τῶν δυνάμεών του, στό νά ἐπανέλθουν τά ἐκκλησιαστικά πράγματα στήν πρότερη ὑγιῆ κατάσταση, νά ἐλευθερωθοῦν ἀπό τήν αἰχμαλωσία τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.