Γράφει ο Mandatoras
Ερωτηματικά σχετικά με τους επτά άξονες που έθεσε στην ενθρονιστήρια ομιλία του ο Νέος Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Ιωάννης. Δεν είναι κακό να προβαίνει σε δηλώσεις σχετικά με τη διαποίμανση της Εκκλησίας της Αλβανίας ο Νέος Αρχιεπίσκοπος. Είμαστε όμως επιφυλακτικοί, γιατί οι ημέρες είναι πονηρές και η διγλωσσία των Επισκόπων ανθεί στα εκκλησιαστικά μας πράγματα.
Από τον ενθρονιστήριο λόγο που εξεφώνησε ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Τιράνων Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας κ. Ιωάννης [1], κατά κόσμον Fatmir (Ευτύχιος) Pelushi, στον κατάμεστο Καθεδρικό Ναό της Αναστάσεως του Χριστού στα Τίρανα, στις 29 Μαρτίου 2025, παραθέτουμε τους επτά βασικούς άξονες που έθεσε για την νέα του διακονία και κάποια ερωτηματικά που προκύπτουν αβίαστα:
«Αν και οι εποχές και οι απαντήσεις δεν μπορούν να είναι πάντα οι ίδιες και οι μέθοδοι μπορεί να είναι διαφορετικές, αλλά το πνεύμα που τις χαρακτηρίζει πρέπει να παραμένει πάντα το ίδιο – η αγάπη προς τον Θεό και προς όλους τους ανθρώπους, όποιοι κι αν είναι αυτοί. Το όραμα, οι προσπάθειες και η εστίασή μας πρέπει να είναι:
«1- Η διαφύλαξη και προστασία της Ιεράς Παράδοσης και η πιστότητα στις διδασκαλίες του Κυρίου, που μεταδόθηκαν από τους αποστόλους μέχρι τις μέρες μας, διότι μόνο στηριζόμενοι στις αξίες, που πηγάζουν από τη διδασκαλία του Κυρίου, μπορούμε να ανανεώσουμε την πνευματική μας ζωή. Ο σημερινός κόσμος υποφέρει από την έλλειψη αυτής της ζωής και η έλλειψή της φέρνει και την έλλειψη της πολιτιστικής και πνευματικής ζωής, φτωχαίνοντας τη ζωή και την κοινωνία μας». Ποιά η θέση του νέου Προκαθημένου της Εκκλησίας της Αλβανίας για την παναίρεση του Οικουμενισμού, για την Ψευδοσύνοδο του Κολυμπαρίου και το Ουκρανικό κακοκέφαλο; Δυστυχώς ο προκάτοχός του, αν και εργάστηκε σκληρά στο Ιεραποστολικό πεδίο, υπήρξε πρωτεργάτης του Οικουμενισμού στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών και αλλού.
«2 – Η ενίσχυση της ενότητας εντός της Εκκλησίας είναι μια απαραίτητη ανάγκη για την επίτευξη του σκοπού της. Μόνο αν είμαστε ενωμένοι, η Εκκλησία μπορεί να ενδυναμωθεί και η μαρτυρία της για τον Χριστό στον κόσμο θα είναι αξιόπιστη. Κάθε βασίλειο που διαιρείται κατά του εαυτού του ερημώνεται – μας διδάσκει ο Κύριος – και ένα σπίτι κατά του σπιτιού, πέφτει (Λουκ. 11:17). Η ενότητα διατηρείται μόνο εκεί όπου υπάρχει χαρά, ειρήνη και αγάπη μεταξύ αλλήλων. Λοιπόν, αδελφοί – γράφει ο άγιος Παύλος – χαίρεστε, παρηγορείστε, έχετε την ίδια γνώμη, ειρηνεύετε, και ο Θεός της αγάπης και της ειρήνης θα είναι μαζί σας (2 Κορ. 13:11)». Εκεί που υπάρχει «Σκασίλα» διατηρείται η ενότητα; Έλαβε το μήνυμα, αλλά ποιά στάση θα κρατήσει απέναντι στο Φανάρι;
«3 – Η προτεραιότητα της Εκκλησίας ήταν πάντα το Ευαγγέλιο της Βασιλείας του Θεού. Αλλά, καταλαβαίνει αυτό το Ευαγγέλιο της Βασιλείας, σημαντικό και σε αυτή τη ζωή. Γι’ αυτό έχει προσπαθήσει να διατηρήσει την ισορροπία, χωρίς αντιπαράθεση και χωρίς να επιλέξει το ένα και να παραμελήσει το άλλο, μεταξύ του Ευαγγελίου της Βασιλείας, όπου περιλαμβάνεται το ποιμαντικό έργο για τη σωτηρία του ανθρώπου και του «Κοινωνικού Ευαγγελίου», όπου περιλαμβάνεται η φροντίδα για όλους, ιδιαίτερα για εκείνους που είναι φτωχοί, σε ανάγκη, σε ασθένεια, σε μοναξιά και περιθωριοποιημένοι, επειδή και οι δύο πτυχές είναι σημαντικές και αλληλένδετες. Αν δεν βρεις τον Χριστό στον επαίτη στις πόρτες της Εκκλησίας – λέει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος – δεν θα τον βρεις στο ποτήριο της κοινωνίας». Το Ιεραποστολικό πεδίο υπήρξε ο κατ’ εξοχήν χώρος εφαρμογής του «Κοινωνικού Ευαγγελίου», και εκεί ο προκάτοχος του επέλεξε να μιμηθεί τον τρόπο παπικών και πεντηκοστιανών ιεραποστολικών κλιμακίων και να αφήσει στο περιθώριο τα δογματικά ζητήματα. Αυτή την κακή κληρονομιά σκοπεύει να συνεχίσει ή θα θέσει τα όρια όπως τα πρότυπα της Ορθόδοξης Ιεραποστολής έπραξαν, ήτοι ο όσιος παπα-Κοσμάς Γρηγοριάτης στο Κονγκό και ο όσιος Εφραίμ ο Αριζονίτης στις ΗΠΑ;
«4 – Όπως είναι γνωστό και αποδεκτό από όλους, η οικογένεια είναι το αρχικό κύτταρο της κοινωνικής ζωής. Η Ορθόδοξη Εκκλησία διδάσκει ότι μια υγιής οικογένεια οικοδομείται στην ιερότητα του γάμου, ως μια θεμελιώδης, αδιαπραγμάτευτη και αναπαλλοτρίωτη διδασκαλία. Είναι περισσότερο από αναγκαίο να πούμε, ότι η σημερινή κοινωνία χρειάζεται να ανακαλύψει εκ νέου τις αναπαλλοτρίωτες αξίες του γάμου και της οικογένειας. Επειδή συμβαίνει συχνά, στο όνομα της προόδου και της ανάπτυξης, να καταστρέφονται οι παραδοσιακές αξίες και δεσμοί, βλάπτοντας σοβαρά την οικογένεια, τον γάμο και το ίδιο το ανθρώπινο πρόσωπο. Η πίστη στον Θεό είναι μια εγγύηση για τη διατήρηση αυτών των ζωτικών αξιών για την ανθρωπότητα και για να έχουμε μια υγιή οικογένεια και κοινωνία». Θα τα «βάλει» άραγε με την προωθούμενη από την Νέα Εποχή ΛΟΑΤΚΙ κουλτούρα/ατζέντα ή θα αποδεχθεί και εκείνος τον βλάσφημο γάμο μεταξύ ομοφυλοφίλων ζευγαριών;
«5 – Όταν γίνεται λόγος για τη θρησκεία στην Αλβανία πάντα αναφέρεται η θρησκευτική συνύπαρξη, η οποία είναι ένας μεγάλος θησαυρός της χώρας μας. Αλλά όπως κάθε πράγμα, έτσι και η συνύπαρξη, δεν είναι στατική. Τίποτα σε αυτόν τον κόσμο δεν ανοσοποιείται από τις αλλαγές, τις κινήσεις, τις αυξήσεις και τις απώλειες. Οι προηγούμενες γενιές έθεσαν τα θεμέλια και ανέπτυξαν αυτήν την παράδοση. Είναι καθήκον μας σήμερα και εκείνων που θα έρθουν, να τη διαφυλάξουμε και να την ενισχύσουμε συνεχώς, επειδή όπως κάθε περιουσία πρέπει να προστατεύεται και να αναπτύσσεται περαιτέρω για το καλό όλων». Με τους όρους «διαφυλάξουμε» και «ενισχύσουμε συνεχώς» της «παράδοσης της μη στατικής θρησκευτικής συνύπαρξης», θα περιλάβει και συμπροσευχές με αιρετικούς; Θα σεβαστεί τους Ιερούς Κανόνες ή θα τους παραμερίσει και εκείνος στο βωμό της ειρηνικής συνύπαρξης, δίχως την αλήθεια της πίστεως;
«6 – Πρέπει να ενθαρρύνουμε, με αγάπη και σοφία, ιδιαίτερα τους νέους, να αγαπούν τη χώρα τους και να μην την εγκαταλείπουν, επειδή είναι αδύνατο να αγαπάς τον Θεό και να μην αγαπάς τη χώρα που σε γέννησε και σε ανέθρεψε και τους ανθρώπους που κατοικούν σε αυτήν. Οι θυσίες για τους άλλους κοστίζουν, αλλά θα φέρουν χαρά και θα ολοκληρώσουν τη ζωή τους, επειδή μια ζωή χωρίς χαρά είναι μια ακρωτηριασμένη ζωή». Πόσο θα αντέξει ο Νέος Αρχιεπίσκοπος να υπερασπίζεται την πίστη, την οικογένεια και την πατρίδα κάτω από δύσκολες και αντίξοες συνθήκες;
«7 – Η Αυτοκέφαλη Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας θα είναι φιλική και επιθυμεί να ζήσει ειρηνικά με όλους, ακολουθώντας τη συμβουλή του Αγίου Παύλου: Αν είναι δυνατόν, όσο εξαρτάται από εσάς, να έχετε ειρήνη με όλους τους ανθρώπους (Ρωμ. 12:18). Θα προσπαθήσει, μέσα στις μετριοπαθείς δυνατότητές της, να προωθήσει και να έχει μια ενεργό συμμετοχή, τόσο στον παν-ορθόδοξο διάλογο, όσο και στον διάλογο με όλους τους άλλους». Θεωρεί πως ο «παν-ορθόδοξος διάλογος» και ο «διάλογος με όλους τους άλλους» έχει καρποφορήσει ή οι υποχωρήσεις των ορθοδόξων σε αδιαπραγμάτευτα δογματικά θέματα μας έχουν οδηγήσει στην παναίρεση του Οικουμενισμού;
Δυστυχώς ή ευτυχώς οι άξονες αυτοί καταγράφονται και η πορεία του Νέου Αρχιεπισκόπου θα δώσει τις απαντήσεις στα ερωτήματά μας.
[1] https://orthodoxalbania.org