Σάββατο 27 Ιουλίου 2024

Τετάρτη 17 Απριλίου 2024

“ΘΕΟΔΡΟΜΙΑΣ 25 Χρόνια. Διακόπτουμε τήν ἔκδοσή της”

Την Κυριακή 14 Απριλίου (Δ΄ Νηστειών) στην αίθουσα της Εταιρείας Ορθοδόξων Σπουδών (Σούτσου 3) και ώρες 11:30-13:00 στο καθιερωμένο κυριακάτικο μάθημα ο πρωτοπρεσβύτερος καθηγητής π. Θεόδωρος Ζήσης παρουσίασε το θέμα “ΘΕΟΔΡΟΜΙΑΣ 25 Χρόνια. Διακόπτουμε τήν ἔκδοσή της”.

Δευτέρα 15 Απριλίου 2024

Δευτέρα 29 Ιανουαρίου 2024

Πέμπτη 23 Νοεμβρίου 2023

Ορθόδοξη Ακαδημία Κρήτης και βιοηθική: Πού πάμε;

Αλίμονο! Μεταπατερικοί, οικουμενιστές θεολόγοι, σπεύδουν να θεσπίσουν Ορθόδοξη διδασκαλία για τις επιστημονικές εξελίξεις

Γράφει ο Mandatoras για katanixi.gr

Κυριακή 19 Νοεμβρίου 2023

Αν το Πατριαρχείο κινδυνεύει από τον ίδιο τον Πατριάρχη του, ποιος θα σώσει το λαό; | Κατάνυξη

Γράφει ο Mandatoras για katanixi.gr 

Η θέση αυτή του Πατριάρχη είναι προβληματική και άκρως επικίνδυνη, γιατί απλώνει ένα διάτρητο πέπλο, για να σκεπάσει τη θεολογική γύμνια της άυλης μεταπατερικής του νεωτερικότητας

Παρασκευή 25 Αυγούστου 2023

Πέμπτη 3 Αυγούστου 2023

Η ειρήνη του Θεού, ο Πλανητάρχης και ο Αλάθητος

 Γράφει ο Mandatoras για katanixi.gr

Θέατρο σκιών με φόντο έναν “βολικό” πόλεμο, για το Βατικανό κατά της Ορθοδοξίας, που χρηματοδοτούν αδρά οι ΗΠΑ

Τετάρτη 21 Ιουνίου 2023

Σκέψεις ενός καθημερινού ανθρώπου σε μια χώρα ναυάγιο…

Γράφει ο Mandatoras για katanixi.gr

Σε μια Ελλάδα που αργοσβήνει έχουν τοποθετηθεί σε κρίσιμα σημεία οι ωρολογιακές βόμβες της νέας τυραννίας των παγκοσμιοποιητών

Κυριακή 18 Ιουνίου 2023

' Πάλιν Ἠρωδιὰς μαίνεται" τῆς 1//14.6.2023, τῶν Ἁγιορειτῶν Κελλιωτῶν Πατέρων.

Ἐν Ἁγίῳ Ὄρει τῇ 1//14.6.2023.



Ἁγίου Ἰουστίνου Πόποβιτς τοῦ Ὁμολογητοῦ.

ΠΑΛΙΝ ΗΡΩΔΙΑΣ ΜΑΙΝΕΤΑΙ…
Ἡ Ἠρωδιάδα, δηλαδὴ ἡ δοτὴ ντόπια κρατικὴ ἐξουσία καὶ ἡ σχεδὸν σύνολη παρατρεχάμενη πολιτικὴ ἠγεσία, κατὰ τίς 10 τρέχοντος μηνὸς Ἰουνίου, ἐξεμάνη, διέρρηξε τὰ ἱμάτια ἑαυτῆς καὶ περιεφέρετο στοὺς δρόμους καὶ τίς ρῦμες τῆς Ἀθήνας, ὡς ἀγυιοπαιδίσκη, ἀλλοπαρμένη (ἀπὸ τὸ πονηρὸ πνεῦμα τῆς σαρκολατρείας), γυμνὴ (ἀπὸ αἰδῶ καὶ τσίπα), φωνασκοῦσα, ἀσχημονοῦσα, γαυριωμένη, βακχευομένη καὶ ἀλαζονευομένη.
Ἀναφερόμαστε στὶς κατ' ἔτος ἐπαναλαμβανόμενες ἐκδηλώσεις τῆς αἰσχύνης, τοῦ ὑπερφίαλου ἐγωϊσμοῦ, καὶ τῆς «ὑπερηφάνειας» στὶς σύγχρονες πόλεις τῆς Ἑλλάδας, τίς μιμήτριες τῶν Σοδόμων καὶ Γομμόρας, τίς ὁποῖες «ὁ Θεὸς τεφρώσας καταστροφὴ κατέκρινεν ὑπόδειγμα μελλόντων ἀσεβεῖν τεθεικῶς» (Πέτρ.Β΄- Β,5) καί «οἷς ὁ ζόφος τοῦ σκότους εἰς τὸν αἰῶνα τετήρηται» (Ἰούδα, στίχ.13).
Κάθε χρόνο τὸ σκοτάδι ἁπλώνεται, πυκνώνει καὶ καλύπτει τίς καρδιὲς καὶ τὰ μυαλὰ ἐνηλίκων, ἀλλὰ καὶ ἀνηλίκων (ἀπὸ τὴν νηπιακὴ ἡλικία μετὰ τὰ ψευδεπίγραφα ἐργαστήρια δεξιοτήτων, στὴν πραγματικότητα ἐργαστήρια ἐκπόρνευσης καὶ διαφθορᾶς).
Γι' αὐτὸ καταντήσαμε νὰ παρατηρεῖται, ὅπως εἶπε γνωστὸς λόγιος κληρικὸς καὶ πνευματικὸς στὴν Ἀθήνα, παιδάκια Α' Δημοτικοῦ σχολείου νὰ προπαγανδίζουν σὲ συμμαθητές τους ὅτι : ὁ Χριστὸς εἶναι μῦθος, ὅπως ὁ Ἄη Βασίλης !!
Ὁ βρωμερός, δυσώδης, βόρβορος ποὺ κατακλύζει τοὺς δρόμους τῆς Ἀθήνας εἶναι δεινότερος ἀπὸ τίς πλημμύρες στὴν Μάνδρα Ἀττικῆς. Οἱ ἄνθρωποι ὅμως «οὐ μετενόησαν» (Ἀποκ. Ἰωάν. Β΄-20-21 καὶ ΙΣΤ΄,11 καὶ Ματθ. ΙΑ',20).
Ἡ γῆ τῆς Ἑλλάδας καὶ οἱ δρόμοι, ποὺ πατοῦν αὐτὰ τὰ «ἄχθη ἀρούρης», εἶναι ποτισμένα μὲ τὸ ἄλικο αἷμα τῶν πανευφήμων Ἀποστόλων, μαρτύρων, ὁμολογητῶν, νεομαρτύρων, ὁσιομαρτύρων, ἡρώων, κληρικῶν καὶ λαϊκῶν, οἱ ὁποῖοι θυσιάστηκαν γιὰ τὴν ἀλήθεια καὶ τὴν ἐλευθερία τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ καὶ ὄχι γιὰ τὰ δεσμὰ καὶ τὴν δουλεία τῶν παθῶν καὶ τῆς ψυχοκτόνου ἁμαρτίας, μέ τίς θεοστυγεὶς πομπὲς ἐνορχηστρωμένες σὲ κακόφωνη συναυλία ἀπὸ τὸν ἀρχέκακο, χαιρέκακο καὶ ἀνθρωποκτόνο Σατάν, γι' αὐτό καὶ «γῆ Σοδόμων ἀνεκτότερον ἔσται ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως», (Ματθ. ΙΑ', 24).
Δυστυχῶς, οἱ ἄνθρωποι κατάντησαν «χοῖροι καὶ χείρω χοίρων» κατὰ τὸν Ἅγιο Ἰωάννη Χρυσόστομο.
Μὲ πολλὴ λύπη σκεπτόμαστε ὅτι τῶν ἀπεχθῶν αὐτῶν πομπῶν προηγήθηκε ἡ ἔξοδος καὶ παραμονὴ στὴν Ἀθήνα τῆς Ἐφεστίας Ἱερᾶς Εἰκόνας τοῦ Ἁγίου Ὅρους «Ἄξιόν Ἐστιν». Εὐωδίασε ὁ τόπος, τῶν καρδιῶν τῶν ἁπλῶν καὶ εὐλαβῶν προσκυνητῶν ἀπὸ τὴν Χάρη, Εὐλογία καὶ Παρηγορία τῆς Πανάχραντης Μητέρας τοῦ Θεοῦ, τῆς Κυρίας Ὑπεραγίας Θεοτόκου.
Παρέστησαν καὶ κάποιοι μεγαλοσχήμονες κληρικοὶ καὶ λαϊκοὶ καὶ γιὰ ἰδιοτελεῖς σκοποὺς (γιὰ ἱεραρχικοὺς προβιβασμούς, ἐκλογικὰ ὀφέλη καὶ ἄλλα ὑλικὰ συμφέροντα). Πολλοὶ ἀπ' αὐτοὺς εἶναι οἱ ἴδιοι ποὺ φανερῶς ἢ ἀφανῶς προωθοῦν τὴν παγκόσμια ἀτζέντα τῶν ΛΟΑΤΚΙ καὶ μαζὶ μέ τούς συμμετέχοντες στὶς θεομίσητες πομπὲς τοῦ πονηροῦ Σατὰν μόλυναν τὸν τόπο μὲ τὴν δυσώδη διαγωγὴ τους καὶ ἡ ἀποφορὰ διεχύθη πολὺ μακριά...
Ὅσο γιὰ τοὺς Ἁγιορεῖτες μοναχούς, οἱ ὁποῖοι συμπλέουν ἀγαστῶς καὶ προσποιοῦνται τὸν μὴ ὑποψιασμένο, θὰ λάβουν μερικὰ ἑκατομμύρια εὐρὼ γιὰ «πράσινη» ἐνέργεια καὶ περιβαλλοντικὴ προστασία... Ὁ νοῶν νοείτω.
Ὁ Θεάνθρωπος Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός νὰ μᾶς ἐλεήσει.

Ἀμήν.

ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΚΕΛΛΙΩΤΕΣ ΠΑΤΕΡΕΣ

Τετάρτη 2 Φεβρουαρίου 2022

«Εις μνημόσυνον αιώνιον, παπά Αντώνη με το καλό στον Παράδεισο»

Φεύγεις όμως γεμάτος εφόδια ζωής αιωνίου, πρώτον εξαιτίας της καλής σου καρδιάς και δεύτερον για το πλούσιο έργο που άφησες πίσω σου στην Τριανδρία!

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr
Ως γνήσια πνευματικά τέκνα του μακαριστού πατρός Νικολάου Μανώλη, όλοι εμείς οι συντελεστές κυρίως του Ιστολογίου «Κατάνυξη», αποχαιρετούμε με αυτές τις λίγες γραμμές, τον προσφιλή και ευλαβή ιερέα της Ορθοδόξου Εκκλησίας του Χριστού, μακαριστό πλέον Αρχιμανδρίτη, πατέρα Αντώνιο Πακαλίδη.

Με λύπη πληροφορηθήκαμε αργά το μεσημέρι της 1ης Φεβρουαρίου 2022 την είδηση της κοιμήσεώς του. Καλό ταξίδι παπά Αντώνη! Με το καλό στον Παράδεισο και καλή αντάμωση με τον αγαπημένο μας γέροντα, τον παπά Νικόλα Μανώλη.

Ήσουν ένας από τους τελευταίους ιερείς που συλλειτούργησε μαζί του, πριν από την διακοπή μνημοσύνου που έκανε στον οικείο του Μητροπολίτη κ. Άνθιμο, για λόγους Πίστεως τον Φεβρουάριο του 2017. Σου οφείλουμε μία τελευταία ευχαριστία λοιπόν, γιατί ήσουν ο μόνος ίσως από τους μητροπολιτικούς ιερείς που κατάλαβες την ζέουσα πίστη της καρδιάς του και τη γεμάτη καλοσύνη ψυχή του. Τον έστειλαν σε σένα εν είδη «τιμωρίας» και «παιδαγωγίας», μετά από δικαστήρια και πολλές ταλαιπωρίες, με μόνο αδίκημα την αντιοικουμενιστική του δράση και τον υπερβάλλοντα ζήλο Χριστού. Σαν να μην είναι αυτό το ζητούμενο για τον καθένα μας από τον ίδιο τον Χριστό. «Ζεστούς σας θέλω στην Πίστη και όχι χλιαρούς… Τους χλιαρούς θα τους εμμέσω…», έτσι δεν λέει διαχρονικά το Πανάγιο στόμα Του;

Τιμωρήθηκε λοιπόν και στάλθηκε άρον άρον από τον προφήτη Ηλία Άνω Πόλεως όπου πάνω από εικοσαετία επαξίως υπηρετούσε, σε σένα στον Άγιο Σπυρίδωνα Τριανδρίας. Με εντολές όμως ρητές και κατηγορηματικές. Οι εντολές αφορούσαν εσένα αυτήν την φορά. Να μην τον αφήσεις σε χλωρό κλαρί. Να βρεις τρόπο να τον τυλίξεις σε μια κόλλα χαρτί για τις «παρατυπίες» του, ασκώντας όση περισσότερη σκληρότητα μπορούσες προς το πρόσωπό του. Αυτό το σχέδιο άλλωστε είχε πετύχει ήδη μια φορά με τους προηγούμενους συνεφημερίους του και τους έδωσε τα τεκμήρια ενοχής που έψαχναν για την «σταύρωσή» του. Γιατί όχι και τώρα;…

Έτσι πίστευαν πως το ίδιο ακριβώς θα κάνεις κι εσύ, ως πειθήνιο όργανό τους, χάριν του επαίνου τους, αλλά και με το δέλεαρ πιθανού «προβιβασμού» σου. Πολλοί προβιβάστηκαν εκείνο το διάστημα εξ’ αφορμής της δίωξης του παπά Νικόλα που ακροβατούσε στα όρια της Ορθοδοξίας, όπως διατείνονταν κακεντρεχώς.

Προς τιμήν σου όμως εσύ παπά Αντώνη δεν υπέκυψες σε αυτόν τον πειρασμό. Σε κέρδισε αμέσως το άδολο του χαρακτήρος του μακαριστού γέροντά μας, γιατί σε αντίθεση με κάποιους άλλους, εσύ ήσουν καλόψυχος και καλλιεργημένος. Είδες από την πρώτη στιγμή που τον συνάντησες στο γραφείο σου, ένα «δαρμένο σκυλί» στο πρόσωπό του, όπως ομολόγησες στον ίδιο και στην παπαδιά του αργότερα. Τον λυπήθηκες, τον αγκάλιασες, τον σεβάστηκες. Σεβάστηκες όλον αυτόν τον αγώνα του και την αγωνία του και ζήσατε τα λίγα χρόνια της συνεφημερίας σας μαζί και με τους υπόλοιπους αξιόλογους ιερείς του Αγίου Σπυρίδωνα, ζωήν χαρισάμενην όπως λέει ο λαός.


Πάντα σε μνημόνευε με αγάπη και ευγνωμοσύνη όλα αυτά τα χρόνια της Αποτείχισής του ο παπά Νικόλας. Δίσταζε όμως να εκφραστεί δημόσια, γιατί φοβόταν ότι θα σου κάνει κακό με αυτόν τον τρόπο. Άλλος έπρεπε να φαίνεσαι στην Μητρόπολη.

Μην φοβάσαι όμως κανέναν παπά Αντώνη! Κανείς δεν μπορεί να έρθει τώρα και να σου ζητήσει τα «ρέστα» για όλα αυτά… Αντίθετα, πιστεύουμε ακράδαντα πως δι’ ευχών του μακαριστού γέροντά μας θα αποζημιωθείς επάξια από τον Ελεήμονα και Πλουτονοδότη Κύριο, για την αγάπη που μας έδειξες. Ουράνιος θα είναι πλέον ο μισθός σου από Αυτόν που ετάζει νεφρούς και καρδίας. Δικό Του θέλημα άλλωστε ήταν να παρέλθεις και εσύ από αυτήν την μάταιη ζωή. Φεύγεις όμως γεμάτος εφόδια ζωής αιωνίου, πρώτον εξαιτίας της καλής σου καρδιάς και δεύτερον για το πλούσιο έργο που άφησες πίσω σου στην Τριανδρία ως άξιος ποιμήν τους όλα αυτά τα χρόνια. Πολλοί θα σε κλάψουν παπά Αντώνη, ανάμεσά τους και εμείς.

Ένας προς έναν ερχόμαστε νοερώς με πρώτον και καλύτερον τον ευλαβέστατο λευίτη ιερέα παπά Χαράλαμπο Μανώλη, πατέρα του παπά Νικόλα μας, να πάρουμε την αγία ευχή σου. Ασπαζόμενοι την δεξιάν σου, σου ευχόμαστε εκ βάθους ψυχής, με το καλό στον Παράδεισο παπά Αντώνη και καλή αντάμωση!


Σε ευχαριστούμε για όλα!

Μετά τιμής,

Τα μέλη του Ιστολογίου «Κατάνυξη»

https://katanixi.gr/